Het leek me helemaal niks, lid worden van een volkstuinvereniging, allemaal gedoe, regels en onnodig geklets dacht ik.
Zo’n 30 jaar terug en zeker bij de oprichting van de vereniging waren het vooral mannen die de tuinen bevolkten. Die naast hun dagelijkse werk vooral tuinden voor het NUT van de tuin. In de drukke oogsttijd soms bijgestaan door moeder de vrouw die dan voor de verwerking van de oogst mocht zorg dragen en of ze het leuk vond werd meestal niet gevraagd. Maar het was dan ook een welkome aanvulling in het huishouden van toen, met grotere gezinnen kon men wel wat gebruiken.
Volkstuin “ De Heiligenberg “
Had er nog nooit van gehoord zo’n 30 jaar geleden hoewel ik toen toch al heel wat jaren nuts tuinde alleen niet bij een vereniging. ( Zelf vind ik er een verschil zitten in een volkstuin en een nuts tuin, een nuts tuin is bijna alleen voor de eetbare gewassen en een volkstuin meer zoals de tuindorpen bij de grote steden. )
Zal me even voorstellen: Mijn naam is Peter van den Hoek ik tuin op tuin 9. Inmiddels is dit het 29e jaar ( 2021 ) op het complex van volkstuin vereniging “de Heiligenberg”. Ben dus niet lid van het eerste uur. Volgens mij zijn er nog maar twee leden vanaf het eerste uur dus al 46 jaar lid.
De vereniging bestaat dit jaar al 46 jaar ( opgericht in 1975 ) Wellicht door Corona is de viering voor het 45e jaar ongemerkt voorbij gegaan, jammer.
Het leek me helemaal niks , lid worden van een volkstuin vereniging, allemaal gedoe, regels en onnodig geklets dacht ik. Was zo gewend aan vrij tuinen. Eerst zelf een braak liggend stukje grond op een paar huizen afstand van mijn woning van de gemeente gehuurd, daar heb ik zo’n twaalf jaar op kunnen tuinen, heerlijk was dat. Dat hield op omdat er huizen op dat stukje grond gebouwd moesten worden. Kreeg van de gemeente een ander stukje toegewezen zij hadden nog een strook grond als volkstuin aan de Ursulineweg achter Eurofleur van ongeveer 20 tuinen, ook vrij zonder vereniging. Ook daar een aantal jaren met plezier getuind, maar ook die strook grond kreeg een andere bestemming. Zo kwam dan toch volkstuin complex “de Heiligenberg” in het vizier. Ik was er al zo vaak langs gefietst op weg naar en van mijn tuin aan de Ursulineweg.
Hoewel de gemeente voor ons wilde bemiddelen voor voorrang bij een volkstuinvereniging vanwege de lange wachtlijsten bij verenigingen heb ik toch zelf gekozen voor volkstuin “de Heiligenberg”, lekker dichtbij, woon zelf aan de Heiligenbergerweg, maar ja die wachtlijsten!! Had nog even tijd, we mochten nog een jaar door tuinen aan de Ursulineweg. Toch een briefje in de brievenbus van de vereniging gedaan, (Die brievenbus hing toen nog aan het hek, en nu aan de unit waar behalve leden niemand bij kan) en nu maar afwachten!
Dat afwachten was van korte duur, de toenmalige penningmeester Dhr. Arie de Wit had mijn naam gelezen op het briefje en wilde persoonlijk even kijken of het die man met die naam was, die hij kende. Zo stond in eens Dhr. De Wit voor mijn deur, en ja hoor ik was diegene die hij kende .
Dhr. De Wit was n.l. de koster van de St. Joriskerk, en vanwege mijn werk (bij de monumentenwacht Utrecht ) was ik een paar dagen per jaar in en op de St. Joriskerk. Dus ik bleek zo maar een kruiwagen bij de vereniging te hebben, maar gelukkig wist ik dat niet.
Kon gelijk een tuin krijgen/overnemen van een tuinlid dat ermee stopte, kende die man overigens ook. Maar dat wilde ik toen nog niet. Had immers die andere tuin nog en twee tuinen was toch wel te veel. Maar het jaar daarop kreeg ik alsnog die tuin!! Hoe raar kan het gaan.
De vooroordelen die ik had, gedoe, regels en geklets, vielen heel erg mee!! Dat heb je toch grotendeels zelf in de hand. In de 29 jaar dat ik nu lid ben van onze vereniging is er toch wel heel veel veranderd, niet dat ik daar persoonlijk last c.q. gemak van ondervind als gewoon tuinlid maar vanuit de bestuurlijke kant is het wel erg moeilijk ( spreek uit ervaring, ben jaren lang voorzitter van onze vereniging geweest ). Je kan het niet iedereen naar de zin maken. Er is altijd wel wat, de een wil dit en de ander dat. Je bent als bestuur voor de één te streng en voor de ander weer te slap.
Wat is er nu dan zo anders als pak weg 30 jaar terug?
Volgens mij (en wat ik nu zeg is vooral mijn eigen mening) is dat vooral de samenstelling van de leden. Zo’n 30 jaar terug en zeker bij de oprichting van de vereniging waren het vooral mannen die de tuinen bevolkten. Die naast hun dagelijkse werk vooral tuinden voor het NUT van de tuin. In de drukke oogsttijd soms bijgestaan door moeder de vrouw die dan voor de verwerking van de oogst mocht zorg dragen en of ze het leuk vond werd meestal niet gevraagd. Maar het was dan ook een welkome aanvulling in het huishouden van toen, met grotere gezinnen kon men wel wat gebruiken.
Bijna alle tuinen waren strakke tuinen, keurige paden tussen de bedden waar de eetbare gewassen op werden geteeld. Ook was er een zekere rivaliteit onder de mannen, en daardoor ook een soort sociale controle. Er werd gewedijverd, wie had de grootste kolen en wie was het eerst.
Ook de maatschappij is in de loop der tijd veranderd.
De hiërarchie was toen in het algemeen in de maatschappij dus ook in de tuin veel strakker als nu, er werd volgen mijn beleving in onze vereniging beter naar het bestuur geluisterd. De leden van nu zijn mondiger geworden en gaan meer hun eigen weg, dat merk je wel. Er was in het verleden in onze vereniging veel meer gemeenschapszin. De leden deden in het algemeen meer voor de gemeenschappelijk dingen op het complex. Er was altijd wel een groepje leden op het complex aan het werk met onderhoud aan bijvoorbeeld de paden en het groen rondom het complex. En zo rond koffie tijd was het veelal gezellig druk in de unit. Nu zie je daar bijna niemand meer.
In tegenstelling tot wat mij eerst tegen leek te staan, dat gekletst, ben ik tijdens mijn voorzitterschap ook gaan koffie drinken in de unit. Daar hoorde je wat er zoal speelde onder de leden en ik moet toe- geven het was er ook reuze gezellig.
Wellicht ook door die veranderde maatschappij is er verandering gekomen in de samenstelling van de leden. Het zijn nu niet meer alleen maar mannen die op ons complex tuinen. Er zijn nu ( gelukkig ) ook veel vrouwen die tuinen leuk vinden, en zeker niet alleen voor het NUT.
Het is nu meer volkstuin, niet meer allemaal strakke tuinen met eetbare gewassen, er is nu meer plaats voor siergewassen in de tuin. Wat niet altijd door de wat oudere en traditioneler ingestelde leden wordt gewaardeerd, het ziet er toch vaak wat rommeliger uit, en ook het onderhoud is niet altijd goed, maar dat is nu meer algemeen dus ook bij de traditioneler ingestelde.
Ik vind het wel mooi al die verschillen, kan daar wel van genieten, maar erger me soms ook wel als mensen een tuin nemen en er vervolgens weinig of niets aan doen. Tuinen moet je vooral leuk vinden, en er plezier aan beleven. Ik snap dat het tegen kan vallen, je begint enthousiast maar het valt tegen het kost toch meer tijd dan gedacht, jammer dat de tuin dan eerst een tijd lang verwaarloosd wordt, tot er eigenlijk geen doorkomen meer aan is. Ergerlijk voor tuinburen en zeker ook voor het bestuur.
Wie leest er in ons groene boekje??? Daar staat toch alles duidelijk in!
Erg jammer, dat juist voor die gemeenschapszin, die vervelende Corona er ook geen goed aan heeft gedaan. Daardoor hebben we geen algemene ledenvergadering gehad vorig jaar, en wellicht ook niet dit voorjaar. Schoonmaakdag (en) in het voorjaar, en afsluitende borrel in het najaar gingen niet door, dat zijn juist momenten om je medetuinder eens te ontmoeten en met elkaar van gedachten te wisselen.
Maar er is ook nog wel genoeg plezier te beleven op je tuin, het voorjaar komt er weer aan, dat vind ik het mooiste; een maagdelijke akker die dan in het voorjaar explodeert met allerlei gewassen, prachtig is dat. Vind het bijna jammer om dan te gaan oogsten, maar ook wel lekker.
Ik heb nog steeds plezier in mijn tuin, geniet veel en soms erger ik me ook wel eens. Het anders tuinen op ons complex vind ik wel leuk, ieder moet kunnen tuinen zo als hij/zij dat wil, maar doe het vooral met plezier en oog voor je medetuinder!!
Ik wens een ieder een heel fijn tuinjaar toe met leuke ontmoetingen, en een tijd NA Corona.